Το εργοστάσιο αλουμίνας στην Αντίκυρα Βοιωτίας με τα μάτια των παιδιών

Δημοσιεύτηκε στις Κυριακή 6 Μαρτίου 2011 και κατατίθεται στο πλαίσιο . Μπορείτε να ακολουθήσετε τις απαντήσεις σε αυτή την καταχώρηση μέσωRSS 2.0 . Μπορείτε να αφήσετε μια απάντηση ή trackback σε αυτή την καταχώρηση από το site σας


Σ
τα πλαίσια του προγράμματος Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης , οι τάξεις Ε΄ και ΣΤ΄ του Δημοτικού σχολείου Αντίκυρας, πραγματοποιήσαμε εργασία με θέμα: «Το Εργοστάσιο της Περιοχής μας».
• Αποφασίσαμε να εργαστούμε πάνω στο συγκεκριμένο θέμα γιατί το εργοστάσιο αλουμινίου είναι αυτό που προσφέρει εργασία στους κατοίκους της περιοχής μας.
• Θέλαμε να μάθουμε τη διαδικασία παραγωγής του αλουμινίου.

Δουλέψαμε σε ομάδες

ΦΤΙΑΞΑΜΕ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΑΝΤΙΚΥΡΑΣ
Πρόγραμμα «Το εργοστάσιο της περιοχής μας»
ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ
1. Για ποιους λόγους κατασκευάστηκε το εργοστάσιο στην περιοχή μας;
2. Ποια είναι η πρώτη ύλη που χρησιμοποιεί το εργοστάσιο;
3. Τι παράγει το εργοστάσιο;
4. Μολύνει το εργοστάσιο την περιοχή ;
5. Ποια η σημασία του εργοστασίου για την περιοχή;
6. Ποια εταιρία ίδρυσε το εργοστάσιο και πότε ;
7. Ποιος είναι ο σημερινός ιδιοκτήτης του εργοστασίου ;
8. Ποιος ήταν ο προηγούμενος ιδιοκτήτης του εργοστασίου ;
9. Ποιο πρόβλημα αντιμετωπίζει σήμερα το εργοστάσιο ;
10. Εργάζεται κάποιος απ’την οικογένειά σου στο εργοστάσιο;

Μιλήσαμε με τους κατοίκους της Αντίκυρας
 









ΤΟ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ ΚΑΙ Η ΤΟΠΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ 
 

Ένα μεγάλο ποσοστό γονέων εργάζεται στο Εργοστάσιο Αλουμινίου. Όμως από τη συζήτηση που κάναμε στην τάξη καταλήξαμε στο συμπέρασμα, πως η οικονομική και επαγγελματική δραστηριότητα της περιοχής μας συνδέεται, άμεσα ή έμμεσα, με το Εργοστάσιο.
Από τη συμπλήρωση του ερωτηματολογίου διαπιστώσαμε πως ένα μεγάλο ποσοστό των κατοίκων γνωρίζει τα θέματα του Εργοστασίου.

Η συμπλήρωση του ερωτηματολογίου έγινε από 20 κατοίκους της Αντίκυρας (12 άνδρες 8 γυναίκες)


Για τις ανάγκες της εργασίας μας καλέσαμε έναν μεταλλειολόγο και μάθαμε ενδιαφέροντα πράγματα

Οι Βωξίτες ανάλογα με τον τρόπο σχηματισμού των κοιτασμάτων τους διακρίνονται σε:
Λατεριτικοί Βωξίτες (Αυστραλία- Γουινέα- Ινδία- Βραζιλία- Β. Ιρλανδία- ΗΠΑ)
Καρστικοί Βωξίτες (Ελλάδα- Γαλλία- Πρώην Γιουγκοσλαβία- Ισπανία- Τουρκία)
Ιζηματογενείς Βωξίτες (Σπάνια κοιτάσματα)

Για να φτιάξουμε αλουμίνιο χρειαζόμαστε Βωξίτη.


Ο Βωξίτης υπάρχει άφθονος στην περιοχή μας και συμπεράναμε πως γι’αυτό επιλέχθηκε ο τόπος μας για την κατασκευή του Εργοστασίου.

Οι Βωξίτες ανάλογα με τον τρόπο σχηματισμού των κοιτασμάτων τους διακρίνονται σε:
Λατεριτικοί Βωξίτες (Αυστραλία- Γουινέα- Ινδία- Βραζιλία- Β. Ιρλανδία- ΗΠΑ)
Καρστικοί Βωξίτες (Ελλάδα- Γαλλία- Πρώην Γιουγκοσλαβία- Ισπανία- Τουρκία)
Ιζηματογενείς Βωξίτες (Σπάνια κοιτάσματα)

Οι Βωξίτες ανάλογα με τον τρόπο σχηματισμού των κοιτασμάτων τους διακρίνονται σε:
Λατεριτικοί Βωξίτες (Αυστραλία- Γουινέα- Ινδία- Βραζιλία- Β. Ιρλανδία- ΗΠΑ)
Καρστικοί Βωξίτες (Ελλάδα- Γαλλία- Πρώην Γιουγκοσλαβία- Ισπανία- Τουρκία)
Ιζηματογενείς Βωξίτες (Σπάνια κοιτάσματα)

Οι μέθοδοι εκμετάλλευσης του Βωξίτη που εφαρμόζονται στην Ελλάδα, είναι :



Υπαίθριες εκμεταλλεύσεις







                                                                                                                           Υπόγειες εκμεταλλεύσεις


Μετά την εξόρυξη ο βωξίτης μεταφέρεται στο εργοστάσιο
Εκεί με την κατάλληλη επεξεργασία γίνεται τελικά το αλουμίνιο

Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΥ 
























ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ

Μετά το τέλος των εργασιών της εκμετάλλευσης, επιβάλλεται η αποκατάσταση και η αναμόρφωση του χώρου για τη διατήρηση της αισθητικής και της φύσης.
Στις υπαίθριες εκμεταλλεύσεις η αποκατάσταση του περιβάλλοντος πραγματοποιείται με την εγκατάσταση της βλάστησης (εγκατάσταση χλοοτάπητα και δεντροφυτεύσεις



Προετοιμασία του εδάφους Τοποθέτηση υλικού συγκράτησης

Κάλυψη με “γαιοΰφασμα” Σταδιακή αποκατάσταση


ΣΥΝΑΝΤΗΣΑΜΕ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟ ΑΛΟΥΜΙΝΙΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ


Την Παρασκευή 29 Μαΐου καλέσαμε στο σχολείο μας τον κ. Γιάννη Μίχο, Πρόεδρο του Σωματίου Εργαζομένων στο Αλουμίνιο της Ελλάδος. Κάναμε μαζί του μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση
Μας μίλησε για την ιστορία του εργοστασίου, για την παραγωγή, την ενέργεια που καταναλώνει, για την περιβαλλοντική επιβάρυνση, για την ασφάλεια των εργαζομένων, για την προσφορά του εργοστασίου στην περιοχή και στην πατρίδα μας.
Μας ανέφερε τις προοπτικές του εργοστασίου και απάντησε με μεγάλη ευχαρίστηση σε όλες τις ερωτήσεις μας.
Το εργοστάσιο «Αλουμίνιο της Ελλάδος» ιδρύθηκε το 1960 στη θέση Άγιος Νικόλαος Βοιωτίας για να εκμεταλλευτεί τους βωξίτες της περιοχής, ύστερα από συμφωνία του ελληνικού κράτους με την εταιρία ΠΕΣΙΝΕ(Γαλλική) .
Το βιομηχανικό συγκρότημα λειτούργησε το 1966 και παράγει 750.000 τόνους αλουμίνας και 160.000τόνους αλουμίνιο. Απασχολεί 1800 εργαζομένους (1200 το μόνιμο προσωπικό και 600 σε εργολαβίες).
Παλιότερα απασχολούσε 2.800 αλλά η ανάπτυξη της τεχνολογίας και η βελτίωση των μηχανημάτων μείωσε τον αριθμό των εργαζομένων.
Πανελλαδικά ο κλάδος του αλουμινίου απασχολεί 40.000 άτομα.
Η εταιρία έχτισε το χωριό «Άσπρα σπίτια» για να φιλοξενήσει τους εργαζομένους .
Το εργοστάσιο χρησιμοποιεί ως πρώτη ύλη το βωξίτη, που βρίσκεται στους ορεινούς όγκους Παρνασσού, Γκιόνας, Ελικώνα και τον προμηθεύεται από τη θυγατρική της μεταλλευτική εταιρεία Δελφοί – Δίστομο και από άλλες δυο εταιρείες.
Είναι το μοναδικό εργοστάσιο στον κόσμο που παράγει αλουμίνα και αλουμίνιο.
Στην πραγματικότητα είναι δύο εργοστάσια.
Με σχεδιάγραμμα και φωτογραφίες μας εξήγησε τη λειτουργία των λεκανών και την παραγωγή της αλουμίνας και του αλουμινίου.
4 τόνοι βωξίτη  2 τόνοι αλουμίνας 1 τόνος αλουμίνιο
Για τη λειτουργία χρησιμοποιεί ρεύμα και μαζούτ για τους φούρνους των χυτηρίων, όπου σπάζεται ο βωξίτης. Καθημερινά καταναλώνει τόσο ρεύμα, όσο το νησί της Κρήτης.
Από το 1965 έχει ειδική σύμβαση με τη ΔΕΗ και αγοράζει πολύ φθηνά το ρεύμα.
Η αγορά του ρεύματος σε φθηνή τιμή κάνει ανταγωνιστικό το προϊόν στη διεθνή αγορά και αυξάνει τα κέρδη της εταιρείας.
Το 2006 λήγει η σύμβαση με τη ΔΕΗ και σύμφωνα με τις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα πρέπει να αγοράζει το ρεύμα σε κανονική εργοστασιακή τιμή.
Αυτός ήταν ένας σοβαρός λόγος που οι εργαζόμενοι και οι κάτοικοι της περιοχής προβληματίστηκαν έντονα, όταν έβλεπαν ότι η ALCAN που αγόρασε το εργοστάσιο το 2003 από την ΠΕΣΙΝΕ δεν ενδιαφερόταν να επενδύσει στην ενέργεια.
Το Δεκέμβρη του 2004 αγοράστηκε το 53% του εργοστασίου από την ελληνική εταιρεία «ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ», η οποία αποφάσισε να κατασκευάσει μονάδα παραγωγής ηλεκτρισμού και ατμού από φυσικό αέριο που είναι φιλικό στο περιβάλλον. (κόστος 200.000€)
Η κατασκευή της μονάδας απαιτεί χρόνο 30 μηνών και ο νέος ιδιοκτήτης θα έρθει σε συμφωνία με τη ΔΕΗ για δανεικό ρεύμα. Η επένδυση αυτή δίνει μεγάλες δυνατότητες στο εργοστάσιο για ανταγωνιστικό προϊόν.
Η οικονομική προσφορά του εργοστασίου στην περιοχή είναι ανεκτίμητη . Άλλαξε την απασχόληση των κατοίκων, δημιούργησε το νέο οικισμό των Άσπρων Σπιτιών, έφερε χρήματα, κινήθηκε το εμπόριο, δημιουργήθηκαν νέο επαγγέλματα.
Η προσφορά του είναι σημαντική και στο ΑΕΠ (1%).
Μας ανέφερε ότι το εργοστάσιο επιβαρύνει το περιβάλλον με τις καμινάδες, τις λεκάνες και τα απόβλητα (κόκκινη λάσπη).
Στο πρώτα χρόνια της λειτουργίας του το πρόβλημα ήταν πολύ έντονο. Οι λεκάνες ήταν χωρίς σκέπαστρο και το φθόριο που έβγαινε στο περιβάλλον δημιουργούσε προβλήματα στους πνεύμονες των εργαζομένων, στους κατοίκους και στα ζώα της περιοχής. Τα ζώα έτρωγαν το χόρτο και από το φθόριο τα δόντια τους μεγάλωναν υπερβολικά. Αργότερα μπήκαν φίλτρα στις καμινάδες, σκεπάστηκαν οι λεκάνες και βελτιώθηκε κατά 90% το πρόβλημα της ατμοσφαιρικής ρύπανσης. Το σωματείο εργαζομένων αγωνίζεται και θα αγωνίζεται για την ελαχιστοποίηση της μόλυνσης.
Αποφασίστηκε να τοποθετηθούν τον επόμενο χρόνο δυο νέα φίλτρα που θα μειώσουν αισθητά την μόλυνση, ενώ η δημιουργία του εργοστασίου ενέργειας με φυσικό αέριο θα σταματήσει τη μόλυνση της ατμόσφαιρας από την καύση του μαζούτ.
Παραμένει όμως το πρόβλημα της λάσπης που πέφτει με αγωγό 5χλμ. σε βάθος 140μ. στον Κορινθιακό κόλπο. Η λάσπη αυτή που πέφτει για 40 χρόνια(600.000 τόνοι το χρόνο) δημιουργεί πρόβλημα στους θαλάσσιους οργανισμούς. Η εταιρεία αποφάσισε να αγοράσει δυο ειδικές πρέσες (8.000.000€) για να συμπιέζει τη λάσπη και να την πουλά σε βιομηχανίες για την κατασκευή τσιμέντου, τούβλων, κεραμιδιών, στρώσιμο δρόμων και χωματερών. Από το 2007 τα υπολείμματα του βωξίτη, η κόκκινη λάσπη όπως λέγεται, θα σταματήσει να πέφτει στον Κορινθιακό κόλπο.
Ο κ. Μίχος μας μίλησε και για την ασφάλεια των εργαζομένων στον χώρο του εργοστασίου.
Σε όλους τους χώρους λειτουργούν κανόνες ασφαλείας και οι εργαζόμενοι χρησιμοποιούν ατομικά μέσα προστασίας. Σε παγκόσμιο επίπεδο είναι το 1ο σε θέματα ασφάλειας τα 4 τελευταία χρόνια. Στόχος όλων είναι ο περιορισμός των ατυχημάτων.
Μας ανέφερε ότι εμείς οι μαθητές του Δημοτικού δεν επιτρέπεται να μπούμε στο χώρο του εργοστασίου για λόγους ασφαλείας.
Τελειώνοντας τη συζήτηση μας τόνισε ότι για 15 χρόνια και περισσότερο θα υπάρχουν βωξίτες στην περιοχή για τη λειτουργία εργοστασίου και ότι συνεχώς ανακαλύπτονται νέα κοιτάσματα.

ΕΠΙΣΚΕΦΤΗΚΑΜΕ ΕΝΑ ΟΡΥΧΕΙΟ










ΕΝΗΜΕΡΩΘΗΚΑΜΕ ΓΙΑ ΘΕΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΟ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΥΠΟ



ΦΤΙΑΞΑΜΕ & ΛΥΣΑΜΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ














[Ο Φουρνιώτης ]


Διαβάστε όλα τα άρθρα ανά κατηγορία

0 Απαντήσεις για... for “ Το εργοστάσιο αλουμίνας στην Αντίκυρα Βοιωτίας με τα μάτια των παιδιών”

Αφήστε μια απάντηση

Παρακαλούμε για τα σχόλια, να χρησιμοποιείτε Ελληνική ή αγγλική γλώσσα (όχι greeklish) και σε ευπρεπές επίπεδο, χωρίς να θίγεται η τιμή και η υπόληψη κανενός πολίτη.
Σχόλια άσχετα με το θέμα της εκάστοτε ανάρτησης ΔΕΝ ΘΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΝΤΑΙ.
Όλα τα σχόλια θα εμφανίζονται μετά την έγκρισή τους αφού διαπιστωθεί ότι δεν εμπίπτουν σε κάποια από τα πιθανά αδικήματα περί τύπου.

Recently Commented

Recent Entries

Φώτο