Δ
εν υπάρχει μεγαλύτερη κολακεία από τα να σε κατηγορεί το σύστημα δια των εκπροσώπων του. Εκπρόσωποι φυσικά είναι και οι δημοσιογράφοι, τα ειδησεογραφικά πρακτορεία, τα ραδιοτηλεοπτικά δίκτυα, με τις εφημερίδες μαζί. Όλη δηλαδή η λεγόμενη τετάρτη εξουσία. Όταν λοιπόν η ‘χάρη’ ενός κινήματος φτάνει στο εξωτερικό, τότε μάλλον το κίνημα βρίσκεται στο σωστό δρόμο.
Μετά τις επιθέσεις των Ελλήνων δημοσιογράφων που ανακάλυψαν πόσο κακό κάνει στη χώρα το «δεν πληρώνω», σειρά πήραν τα ξένα ειδησεογραφικά πρακτορεία με κορυφαίο το έγκυρο Reuters. Το Reuters, που θεωρείται ‘έγκριτο’, ‘εγνωσμένου κύρους’ κλπ, φρόντισε και έκανε ρεπορτάζ, στο οποίο δεν ακούγεται η φωνή των εκπροσώπων του «δεν πληρώνω». Αυτό πάει να πει δημοσιογραφία. Προβάλλω το ένα μέρος και δεν δίνω στους άλλους τη δυνατότητα να απαντήσουν. Αυτό πάει να πει ‘αντικειμενική ενημέρωση’. Για τους λίγους (ελπίζουμε λίγους), που πιστεύουν πως ο τύπος σήμερα έχει καμιά σχέση με τη σφαιρική ενημέρωση.
Το Reuters χαρακτήρισε το κίνημα ως τον υπ’ αριθμ. ένα κίνδυνο για την κυβέρνηση σήμερα. Δεν μας εκπλήσσει καθόλου. Το κίνημα ξεκίνησε από ‘κάτω’, μέχρι στιγμής φαίνεται μη ελεγχόμενο, (αν και οι προσπάθειες να το παγιδέψουν συνεχίζονται αμείωτες) και κτυπά σε καίριο σημείο το σύστημα: Στην υποχρέωση να πληρώνουμε, ό,τι αγαθό εκείνο θέλει, στην ποιότητα που αυτό θέλει, και στην τιμή που εκείνο ορίζει. Κτυπά τον ‘φασισμό’ του συστήματος. Το κάνει δε, στην πράξη.
Η λυσσαλέα αντίδραση των δημοσιογράφων, μας κάνει να αντιληφθούμε καλύτερα, πόσο ‘επικίνδυνη’ μπορεί να αποβεί για το σύστημα, η απόλυτα ειρηνική αυτή πρωτοβουλία. Θα ήταν λοιπόν προς το συμφέρον του λαού, να συνεχίσει την προσπάθεια, χωρίς να καμφθεί από τις νομικές κυρώσεις που ψήφισε η κυβέρνηση ΔΝΤ. Το επόμενο δε βήμα προς αυτήν την κατεύθυνση, θα ήταν μια διεύρυνση των αντικειμένων, για τα οποία το σύστημα ορίζει τιμή που δεν ανταποκρίνεται, ούτε προς την ποιότητα, ούτε προς τα οικονομικά της πλειοψηφίας του λαού.
Όσο αφορά δε, το ‘απολίτιστο’ με το οποίο χαρακτηρίζει το Reuters, όσους δεν πληρώνουν, θεωρούμε πως ο χαρακτηρισμός, είναι απίστευτα κολακευτικός για τους πολίτες. Γιατί το ‘απολίτιστο΄ εδώ δείχνει, έναν κόσμο που άρχισε να σκέφτεται με τις δικές του αξίες. Που βασίστηκε στο δικό του ιστορικό παρελθόν, αναρωτήθηκε για τον ‘πολιτισμό’ και για τον τρόπο ζωής που του σερβίρουν, αναζήτησε το δικό του δρόμο, αναμετρήθηκε με τη συνήθεια της υποταγής και βρήκε το θάρρος να προχωρήσει σε πράξεις που τιμούν την ανθρώπινη υπόστασή του.



[reuters ]